Ni Wilma A. Barcelona
Dinalayday

Sa kada uhay sang paray, ara ang mga pasi. Ang mga tinumpi sang ginaraban ginalinas namon sang akon iloy kag mga magurang, kag tiponon namon ang mga ini, isulod sa sako, ilay-ang, kag ipagaling para mahimo nga bugas nga amon tirig-angon.

Ang kada pasi nagasimbolo sang panahon sang akon iloy nga wala nya nagamit sa pag-atipan sa akon. Nagakatulugan ako nga wala nakapanghinaw tungud ang panahon ni Nanay kulang pa sa pagpangita sang aranihon. Kinahanglan nya timbangan sa pagpangabuhi si Tatay kay ang kita sini sa pagpanday kulang gid sa amon mga panginanghalon.

Ang kada pasi nagasimbolo man sang tsansa sang akon mga magurang nga makaeskwela nga wala nahatag sa ila. Kung sa diin may aranihon, didto sila. Tungud kay laban pa ang absent nila kaysa sulod nila sa eskwelahan, napilitan sila nga mag-untat asta nga nagpalamana sila.

Ang tagsa ka pasi nagapahanumdum sa akon sa masadya nga mga adlaw sa akon kabuhi, mga adlaw nga kompleto kami sa sulod sang balay. Ginasugo ako ni Tatay nga gabuton ang iya bungot gamit ang pasi sang paray. Kung malapit na gani ako sa daku-daku nya nga alum sa ibabaw sang iya baba, gulpi lang nya ako angkabon, kag sa akon kakibut, magaharakhak ako. Si Nanay naman, ginasugo nya ako nga gabuton ang mapino nga bulbul sa iya maputi nga irok, gamit gyapon ang pasi sang paray.

Kon may ara kami linay-ang sa amakan, ginabantayan ko ini agud indi matuka sang manok. Nagaugtas gid ako kay indi ako makahampang.

Ang pasi kinahanglan mapili naton kung makasimpon ini sa bugas nga tirig-angon agud nga manami ang aton pagkaon. Sa aton kabuhi amo man sini. Magpili kita sang pasi. Apang sa pagpili, indi magpasobra tungud may hurubaton ang mga mal-am: “Sa sobra nga pili, nagkadto sa pasi.”