By Paul Randy P. Gumanao
Poetry

Namantala na ang “Ping-it nga Pagdapit” sa Kabisdak ug ang “Sa Higayong Ako Angoangohon” sa Dagmay.

Ping-it nga Pagdapit

Dali dinhi, mahal, sa Kidapawan
Diin ang yuta tabunok, dali rang manglunhaw…

Dinhi ta magtagbaw og sabwag sa mga binhi
Ug saksihan natong moturok, motubo, mokatay
Paingon ngadto sa kabungtoran diin ang mga tubod
Gawasnong modagayday paingon
Dinhi sa patag. Apan sama sa atong gugma
Nga usahay kinahanglang pug-an
Mahubas pod ra ba ang tinubdan. Gani,
Nakat-onan nato niining panahona
Nga dili lang diay tubig ang mobuhagay gikan sa bukid
Ug dili lang taghoy sa mga kahoy ang molanog
Samtang ang singgit sa mga gikapoy duyog
Sa daguok sa mga tiyan. Unta, wala sabwagi
Og bala ug wala bisbisi og dugo ang kayutaan.

Nindota unta kon duna pay laing mamunga.
Dali dinhi, mahal, sa Kidapawan!

Sa Higayong Ako Angoangohon

Kon pananglit abton kog angoango
ayaw paila sa imong tinuod nga ngalan,
ayawg gakos ug labawng ayawg hilak.
Tugoti ko nga matag adlaw bunyagan
ko ikaw og lain-laing mga ngalan.
Ayawg halok. Timan-i nga utok
ug dili ang kasingkasing ang may
panumdoman. Ayaw na paghago
og pakli og bulak kay tingalig dili
nako dawaton, ug tungod giputol
lisod na isumpayg balik sa punoan.
Hulata nga angoangohon sab ka
aron patas tang wa makaila sa usag-usa.
Matag adlaw mag-ilhanay pag-usab.
Ug hinaot nga sa usa ka higayon
magkuyog tang duha sa baybayon
magdula-dula og balas, magtuon-tuon
sa pagtabon-tabon sa lawas.