By Joana Galila
Poetry

Inig kita kanimo sa tindahan,
nakalitok ko og, “Ikaw na!”
Sukad niato, dugay tang nag-uban
ug ikaw akong
giampingan. Ikaw pud kanunayng
anaa ra; kon ako masakitan,
ikaw akong daganan.

Apan usa ka adlaw, nakit-an takang
naglisod, sama sa usa ka kandilang hinay-
hinay og kalanay.
Gihuyop-huyopan ug gipitik-pitik taka
hangtod sa mibuhi ka
sa akoang kamot.

Nawala na dayon ka.

Misulay ko og pangita og lain
apan dili ka mawagtang
sa akong hunahuna.

“Asa na ka?”

Sa kaluya, miduko ko
ug nakit-an ang usa ka payat
nga lawas. “Ikaw!”
Mipahiyom ko ug militok,
“Daghan pa tang isulat.”