by Genory Vanz Alfasain (Fiction)

Wala na hinuon ganahi molaag si Lourdes karong Pebrero 14. Gusto unta niya molaag kay adlaw sa iyang pagkatawo. Nairita siya sa walay klarong tambag sa iyang mga kaila.

“Pagminyo na, uy! Mawala na ka sa kalendaryo.”

“Pag-chat-chat na lang. Maka-harvat pa ka’g afam.”

“Dapat naa na kay liwat bago pa ka magkuwarenta.”

Gabalik-balik sa hunahuna ni Lourdes ang tambag sa iyang mga kaila. Dili niya maeksplika kung ngano ing-ato ang ilang ginatambag kaniya.

“Lourdes, nganong dili man ka maglaag anang adlawa? Special day na kay birthday nimo!” ang istorya niya sa iyang kaugalingon. “Nganong ing-ana man na sila? Dili ba puwede mag-enjoy sa imong kinabuhi? Kung wala pa gyoy lalaki para kanako, magpaka-bitter na ba dapat ko? Magpakadesperada mangita’g foreigner sa chat? Kapait ba ana! Ginoo ra gyod ang nakabalo.”

Nigawas si Lourdes sa iyang kuwarto ug niadto sa iyang gamay nga garden. Nagpabalik-balik siya og lakaw na mura ba’g butiki nga naputlan og ikog. Nilingkod siya sa goma nga bangko. Gipiyong niya ang iyang mga mata ug niginhawa og lalom. Pag-abre niya sa iyang mga mata, gikuha dayon niya ang cellphone nga nasa bulsa sa iyang short. Ni-type og number si Lourdes.

“Hello, Yot! Hello? Alfonzo Jr. Choppy ka. Okey na? Ana?” ang ingon ni Lourdes.

“Yes,Yot! Unsa man ato?” kusog nga tubag ni Alfonzo.

“Naa kay kauban ‘rong 14? Kung wala, mokuyog ka nako?”

“Obviously wala! Ikaw gyod. Parehas baya ta na member sa club, kanang mga malamig ang Valentine’s Day. Asa diay ang rampa ‘ron?”

“Ang plano nako, mag-trek sa Mt. Matutum o Lake Holon. Bet?”

“Ay,yots, puwede Lake Holon sa ta? Dili pa nako keri ang Matutum, e.”

“Ay, chaka! Sige, sige. Diri na lang katulog sa akoa arong dungan na ta pa-Tboli. Ako na lang mag-drive.”

“Ay, bet! Ungya, imong trabaho?”

“Remember, ako baya ang boss sa akong consultancy firm, charot!”

“Aw! Sorry god. Nakalimot ko, Madam. Sige, mag-prepare na ko.”

“Pagdali, ha. Byaan tika kung ma-late ka.”

*

“Ay! Perfect! Maayo na lang kita ra tawo ‘ron sa Holon.” ang ingon ni Alfonzo.

“Mainstream man god ang kadaghanan sa mga tawo ‘ron. Kabalo na ka, kana bang dapat sa sosyal gyod na resto mag-date o kanang sa mall gyod arong makita sa tanan nga naa kay uyab.” ingon ni Lourdes.

“Yot, nanimaho ka’g ampalaya. Pugaon sa tika arong mabawasan ang imong pagkapait.” ingon ni Alfonzo.

Wala na nagtubag si Lourdes sa istorya sa iyang amigo. Nangita si Lourdes og bangka arong mag-bangka-bangka sa Holon. Nagsige’g pa-picture si Alfonzo sa iyang cellphone. Nakakita si Lourdes og bangka. Nananghid si Lourdes sa tag-iya nga nagbantay niini.

“Kuya puwede ba ko makahulam kadyot sa imong bangka?” ang pangutana ni Lourdes.

Nitando ang tag-iya kay Lourdes. Naningkamot si Lourdes og padagan sa bangka. Wala siya naguol sa itsura sa bangka nga mura’g balsa kay kabalo man siya molangoy.

Nakaabot na sa tunga sa Holon si Lourdes. Gitan-aw niya ang mga punoan nga nakapalibot sa crater sa bulkan. Dayon nitan-aw siya sa tubig sa Holon.

“Unsa kaha ni kalalom ang Holon?” ang pangutana ni Lourdes sa iyang kaugalingon.

Naghinay-hinay og higda si Lourdes sa bangka. Katong nakahigda na siya, nitan-aw siya sa langit. Naghinuktok, naghunahuna sa iyang edad.

“Hala, uy, trentaysingko na ko,” ingon ni Lourdes.

Naglutaw-lutaw ang bangka nga gisakyan ni Lourdes padulong sa pikas bahin sa Holon. Nakuratan si Lourdes kay nabangga ang bangka sa bato.

“Hala! Layo naman diay ko. Mobalik nako kay gasugod na og dulom.” ingon ni Lourdes.

Samtang ginasagwan niya ang bangka, nakakita si Lourdes og dakong tilapya nga puti nga galangoy padulong niya. Karon pa siya kakita og dakong tilapya nga puti. Mao giundang niya ang pagsagwan sa bangka. Nihunong ang tilapya duol sa bangka. Gitan-aw ni Lourdes ang tilapya. Giduol niya ang iyang nawong sa tubig. Gitutokan niya ang mata sa tilapya. Hapit maumod si Lourdes mao nibalik siya sa dating posisyon niya. Sa pagbalik niya og lingkod, nitan-aw siya sa langit dayon sa tilapya. Ungya gipiyong niya iyang mga mata. Nadunggan niya ang pagtawag ni Alfonzo kaniya.

“Yot! Balik na diri, uy!”

Pag-abre niya sa iyang mga mata, wala na niya makit-an ang tilapya. Nagdali-dali siya’g sagwan sa bangka padulong kay Alfonzo.

Nagahulat sa pangpang ang lalaki nga tag-iya sa bangka, kauban si Alfonzo.

“Ay,Kuya, salamat sa pagpahulam nimo sa bangka,” ingon ni Lourdes.

Nitandora ang lalaki. Gihapak ni Alfonzo ang lubot ni Lourdes.

“Unsay drama nimo didto sa tunga sa Holon?” ang ingon ni Alfonzo.

Nihilom ra si Lourdes. Nilakaw na silang duha padulong sa ilang tent.

Katong naa na sila sa ilang tent, natingala si Lourdes nga naa silay katapad na usa ka tent.

“Oh! Abi nako solo nato ang Holon ‘ron?” ang pangutana niya kay Alfonzo.

“Dili, Yot. Bag-o ra na siya niabot.” tubag ni Alfonzo. “Ay, Yot, mag-prepare sako sa atong panihapon. Wanna join?”

“Mag-jacket sa ko. Naka-feel na ko’g kabugnaw. Mapanuhotan pa nuon ko.” ingon ni Lourdes.

Gipagawas ni Lourdes ang iyang bag sa tent. Samtang ginapangita niya ang iyang jacket sa bag, nigawas ang usa ka lalaki sa katapad nilang tent.

“Uy! Lourdes naa diay ka diri?” ingon sa lalaki.

“Tom?” pangutana ni Lourdes.

Nibalik si Alfonzo sa ilang tent.

“Yot, pahulam sa imong abredor bi. Dili nako maabrehan ang de-lata nato.” ingon ni Alfonzo samtang ginatan-aw niya si Tom. “Magkaila mo?”

“’Musta naman ka, Lourdes? Long time no see ba.” ingon ni Tom.

“Ay, Alfonzo si Tom diay. Dating katrabaho nako sa UN. Tom si Alfonzo, akong ‘migo.” pakilala ni Lourdes.

“A, okey,” ingon ni Alfonzo samtang ginakuha niya ang abredor sa bag ni Lourdes.

Nibalik si Alfonzo sa iyang ginatrabaho. Nagpaduol si Tom kay Lourdes.

“Nagpa-Holon diay ka karong adlawa?” pangutana ni Tom.

Wala nakatubag si Lourdes. Nitan-aw ra siya sa Holon, nagngisi.