by Genory Vanz Alfasain (Nonfiction)

Trenta minutos bag-o mag-alas otso sa gabii. Gadali ko og lakaw padulong sa “terminal” pa-tulay sa Buayan. Nagdali gyod ko arong makaapas pa ko sa Encantadia, ang palabas sa GMA 7 matag gabii.

“Tulay?” ang pangutana nako sa dispatser.

“Oo, lingkod na diha,” ingon sa dispatser.

Ako pa lang ang pasahero maong nilingkod ko sa front seat. Gitan-aw nako ang akong Facebook pangpatay sa oras samtang gahulat mapuno ang traysikel.

“’Migo, tulay ni?” ang pangutana sa usa ka babaye nga nagbaguod sa iyang mga dalang silopin nga puno’g groseri.

“Oo,” ang akong tubag.

Niirog ko samtang gitabangan nako siya sa iyang mga dala. Nipuwesto og lingkod ang babaye. Nabalaka ko kay sa hulma sa iyang lawas, maghuot gyod mi sa pransit.

“Wala nay space, ‘migo?” pangutana sa babaye.

“Sa ka-cute sa traysikel, mura’g wala na siguro,” ang tubag nako.

Sakto nga napuno na og pasahero sa likod. Nipuwesto na pod ang driver.

“Hay salamat, molarga na gyod,” ingon sa babaye.

Maglisod ko og ginhawa sa akong kahimtang. Nagbanhod ang akong tiil kay nadat-ogan og bug-at nga silopin. Medyo gigawas nako ang akong lubot sa lingkoranan arong makalihok-lihok ko. Maski gamay na lang ang malingkoran sa akong lubot, giantos nako makaabot ra gyod mi sa tulay Buayan.

“Naunsa na man ning mga blue boys uy. Sige-sige na lang ang dakpananay ba.” ingon sa babaye.

“Bitaw! Hastang hasula ra ba. Triple ride gyod ko paadtog GenSan ug pauli pa-Malapatan.” ang ingon sa usa ka pasahero sa likod.

Naminaw ra ang driver sa ilang pag-istoryahanay. Gitan-aw nako ang iyang nawong ug naghulat unsay iyang masulti. Gitan-aw nako ang plate number nga nakasulat sa atubangan sa akong batiis. Green ang kulay niya mao wa na ko natingala nga nihilom siya.

“Wala man god klaro ang ubang opisyales sa GenSan uy. Dugay na kaayo ni nga problema sa siyudad, gihulat pa nila nga magdaghan ang mga traysikel. Kini laging magamit sa eleksiyon ba.” ang yawyaw sa usa ka pasahero sa likod.

“Ay! Gayaya ra na sila! Mga nawong og kuwarta.” ang ingon sa babaye.

Sama sa driver, naminaw ra pod ko sa ilang mga komento bahin sa problema sa transportasyon sa GenSan. Dili ko magkomento kay basi maing-nan pa ko’g nagpaka-aron-ingnon.

“Abusado pod ning ubang driver. Mogara pud ba. Gitagaan na gani sila’g katungod giabuso pod nila. Hay pastilan,” ang ingon sa usa ka pasahero sa likod.

“Naa pod ning problema sa yuta sa giturnohan sa mga traysikel pa-Sarangani. Hangtod karon dili pa magamit ang bag-ong tulay sa Buayan.” ang reklamo sa babaye.

Sa hunahuna nako, lami kaayo yawyawan ning akong mga kauban nga pasahero. Lami kaayo iingon sa ilaha nga naa bay nabuhat ang sige nila’g reklamo. Kung kanang sige nila og putak giadto nila og dalan, unya nag-rally-rally, basig mapuslan pa sila. Arong mapugos ang lokal nga gobyerno nga mag-isip og maayong balaod nga makabenipisyo tanan, dili ra sa ilang pangsariling interes. Unsaon ba nako pag-istorya sa akong gibati, naglisod pa pod gani ko sa akong kahimtang sa sulod sa traysikel.

“Hay, salamat naabot nata,” ingon sa babaye.

“Hay! Salamat!” ang ingon nako samtang gahinay-hinay ko og lihok.

Gihatag na dayon nako ang akong pamasahe. Nag-kiang-kiang ang akong paglakaw nga mura ba’g usa ko ka pungkol, paadto sa nagtumpok nga habal-habal. Naningkamot ko’g lakaw arong makaapas pa ko sa Encantadia.

“Baluntay? Hatod ka?” ang pangutana sa usa ka habal-habal drayber samtang ginahilot nako ang akong paa.

“Pila man imong hatag?” ang pangutana pod sa driver.

Lami kaayo yawyawan ang driver apan dili nako mabuhat kay basig dili nako kaapas sa Encantadia. Kung naa lang koy Evictos sama sa mga Sangre, mag-teleport na gyod ko paadto sa among balay. Way hasol, wa pay gasto!

“Baynte para sa imoha,” ang tubag nako.

Nitando ang driver sa presyo nga gibungat nako niya. Nisakay na dayon ko arong makaapas ko sa palabas.

“Basi mabahoan ka nako, ha. Wala man god nako nadala ang akong pahumot.” ingon sa driver.

Wala na nako gitubayan ang iyang istorya kay naghunahuna ko kung mapildi ba sa upat ka Sangre ang kalaban nila nga si Hagorn.